Historia Szkoły na podstawie kroniki szkolnej Szkoła Tekst z kroniki szkolnej. Budynek szkoły został zbudowany po powstaniu Styczniowym w 1864r. Jest on drewniany, kryty gontem, znajduje się na placu obok gminy. Budynek został wystawiony przez gromadę ze stodół księżych. Szkoła wtedy otrzymała morgę ornej ziemi, 1 morgę łąk wraz z ogrodem warzywnym. Budynek ten posiada jedną salę szkolną o wymiarach 6 m x 6 m, sień, pokój, kuchnię i komórkę dla nauczyciela. W 1928 r został on gruntownie przebudowany. W 1929 r został ogrodzony od strony ulicy. W 1926 r staraniem dozoru szkolnego i wybudowano nowy budynek do użytku szkolnego o dwóch salach lekcyjnych 7 m x 9 m. Budynek postawiono na gruncie szkolnym z muru, kryty gontem, obok budynku zarządu gminnego przy szosie do Żelechowa. Poświęcenie budynku dokonał w dniu 12 września 1926r ks. Biskup dr Henryk Przeżdziecki w asystencji miejscowego proboszcza ks. Kurkowskiego. Podczas tej uroczystści był p. R. A. Pawłowski i nauczycielstwo szkoły tutejszej. Przemówienie wygłosł kierownik szkoły, następnie ks. Biskup, dziatwa szkolna, odśpiewała kilka piosenek okolicznościowych. Zabór rosyjski W 1865 r nauczycielami w szkole byli Rosjanie i Polacy. Wśród nauczycieli polskich byli: Bogucki - 18 lat pracy, Rżysko - 2 lata, Pronert Bronisław - 5 lat , Klicki - 2 lata, Jadwiga Olszewska - 2 lata. W latach 1893 - 94 pobory nauczyciela wynosiły 115 rb, a na szkołę 138 rubli. W 1895 r pobory nauczyciela wynosiły 200 rubli, na wynajęcie służby 20 rubli, drzewo - 40 rubli, kancelaria- 5 rb., biblioteka - 20 rb., nieprzewidziane wydatki 27 rb. Nauczyciel rosyjski był pełnomocnikiem policji rosyjskiej. Nauka trwała od 1 listopada do Wielkanocy. Do szkoły uczęszczły dzieci z Carodaru (Własność), Kłoczewa, Sosnówki, Janopola (Przesmyk), Czernica, Przykwy, Kawęczyn, Marcinowa i Wilhelmowa. W związku ze strajkami szkolnymi na terenie byłego Królestwa po wojnie rosyjsko-japońskiej, nastały czasy kiedy społeczeństwo polskie zaczeło się domagać szkół polskich. Dopiero Naczelnik Dyrekcji Naukowej w Siedlcach z dnia 18 września 1906 r. w okólniku dla nauczycielstwa poleca uczyć języka polskiego oraz innych przedmiotów po polsku. Od 1906 r. uczyła Jadwiga Olszewska przez 5 lat, po niej Aleksander Kondriatuk przez 3 lata, następnie córka popa prawosławnego Eliza Mudrolubowa przez rok i przed sama wojna polak Pronert Bronisław. Frekwencja 80 dzieci. Czasy okupacji niemieckiej 1915 - 1918 r. Szkoła była czynna bez przerwy, nauczyciele byli opłacani przez okupanta. W tym okresie pracowało 3 nauczycieli. W 1918 r. pracowała w charakterze nauczycieli pani Witting, od 1 sierpnia 1918 r. został mianowany nowy nauczyciel Wiktor Kossut z Mińska Mazowieckiego. 1 pażdziernika zarząd objeły władze polskie.
